Wichmond, Achterhoek, Nederland, Europa, Wereld
+31 6 111 640 38
mail@maartenvanleeuwen.com

Hardlopen in de Achterhoek: Achtkastelenloop in Vorden

Hardlopen in de Achterhoek: Achtkastelenloop in Vorden

Start nummer en medaille Achtkastelenloop

Ik schrijf me soms in voor een hardloopwedstrijd. Dat helpt bij het trainen voor iets. Het is ook prettig om niet altijd na te hoeven denken over welke route je gaat lopen. De organisatie zet immers de route. Zondag liep ik de Achtkastelenloop in Vorden. Tijdens deze wedstrijd loop je heerlijk door het Achterhoekse landschap en over de landerijen die horen bij de vele kastelen en landhuizen in de omgeving van Vorden.

Achtkastelen route

Al jaren is het fietsen van de Achtkastelenroute in Vorden een trekpleister voor de fietstoerist. Die route van ca. 34 km komt langs de kastelen Hackfort, Den Bramel, De Wildenborch, De Wiersse, Het Onstein, De Kieftkamp, Vorden en Suideras. De hardloopvariant brengt je vooral over de grond die bij deze kastelen hoort. Tijdens deze hardloopwedstrijd kun je kiezen uit een 10km, halve marathon of 30km.

De 30km van de Achtkastelenloop rondom Vorden.

Mijn voorbereiding

Het hardlopen verliep eigenlijk best voorspoedig. Ik had vooraf bedacht dat een tijd van ca 3 uur haalbaar moest zijn gezien de inspanningen van de afgelopen weken. Ik had in februari meegedaan aan een 10km crossloop in Beek en een halve marathon trailrun in Dieren. In totaal alweer zo’n 190 kilometer gelopen dit jaar voordat ik van start ging in Vorden.

Ik was wat laat bij de start en vele lopers stonden al klaar om te starten. Dus ik heb snel mijn fiets geparkeerd, jas opgehangen, veters gestrikt, voeding in de juiste zakjes gedaan en.. gaan. Warming up gemist.. tsja op de lange afstanden ben ik daar niet zo goed in. Ik begin meestal gewoon. En misschien ligt hier wel de eerste winst bij een volgende wedstrijd.

Mijn wedstrijd

Vooraf kwam ik nog een bekende tegen. “Je gaat de dertig lopen?” “Ja, zei ik, en ik hoop voor die paarse ballonen te eindigen.” Dat waren de pacers van 3 uur eindtijd. Maar nog voor het startschot klonk had ik de strategie al aangepast. Ik ging voor het volgen van de oranje ballonen. Een streven van een 2u52min of 5:45/km. Dit is de tweede kans tot verbetering bij een volgende wedstrijd. Vasthouden aan het wedstrijdplan.

De eerste kilometers voelde verrassend goed aan. De benen deden hun werk en ik had mijn ademhaling vrij snel prettig onder controle. Vaak start ik veels te hard. Daar was nu geen sprake van, omdat ik wel keurig achter de oranje ballonen bleef hangen. Het is een mooie tocht, maar er zitten niet veel bochten in de route. En dat maakt sommige stukken tegen de wind in, het was windkracht 5 volgens de berichten, best wel pittig.

Inhalen, ingehaald en nog een keer ingehaald

Na de drankpost rond de 10km kwam ik onverwachts voor de oranje ballon terecht. Ik dacht dat het me wel zou lukken om het tempo vast te houden. Maar ergens begon ik wel steeds minder ontspannen te lopen. Tot aan 20 km bleef ik keurig op schema, daarna werd ik ingehaald door de oranje ballonen en dat bleek een mentale dreun te zijn.

De laatste 10 km werden lang en zwaar. Als je de omgeving kent en dan weet dat als je sneller rechts afbuigt je zo weer bij de sporthal bent.. tsja dat doet dan iets met je. Ik vergat mijn voeding en rond de 24 km kwam ik een vrouw met de hamer tegen. Nog een laatste lusje en dan richting de finish. Nog een keer wandelen. En toen werd ik ingehaald door de paarse ballonen.

Ik was inmiddels echt in het achterveld beland, waar ik me overigens prima thuisvoel. Nog maar een keer aanzetten. Ik leek even het ritme terug te vinden, maar de bovenbenen wilde niet meer meedoen.

Relativeren

Het laatste stuk liep ik nog met een loper uit Haaksbergen. Hij was ’s ochtends komen lopen en liep net als ik nog de 30km. We spraken over tempo, trails en blij zijn als de beentjes omhoog mogen. En niet forceren als het niet gaat. Bij jezelf blijven, de dingen in het juiste perspectief zien.

Nog de weg grote weg oversteken en dan zijn we er bijna. “He hallo,” zeg ik. “Bekenden?” “Ja, mijn vriendin en onze kinderen. Ik ga even ze even knuffelen.”

Meestal stop ik onderweg wel of maak ik lopend een foto. Dat heb ik nu niet gedaan. Als ik nog actiefoto’s tegenkom plaats ik ze hier. Net als wat foto’s van de omgeving de Achtkastelen van Vorden. Dan weet je meteen waarom ik zo graag in dit deel van de Achterhoek wil wonen.

Tags: , ,

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *